કોરોના કકળાટ હાસ્યની હળવાશ – ૧૦
રૂમમાં સરસ મજાનું અંધારું હતું. એસી ચાલુ હતું. અને હું આરામથી પથારીમાં પડ્યો હતો. ઘડિયાળમાં જોયું તો આઠ વાગ્યા હતા. આમેય મોડા ઉઠવાની આદત પડી ગઈ છે. ત્યાં બેડરૂમનો દરવાજો ખૂલ્યો મંદોદરીની ઝેરોક્સ જેવા મારા અર્ધાંગિની પ્રવેશ્યા અને તાડૂક્યા : ચાલો હવે ઊઠો, જમી લ્યો થાળી પીરસુ છું.
આજે સવારના આઠ વાગ્યામાં રસોઈ કરી નાખી ? કોઈનું શ્રાદ્ધ છે ? કાગવાસ નાખવાનો છે શું ?
તમારું ફરી ગયું છે કે શું? સવારના આઠ નહીં, રાતના આઠ વાગ્યા છે. બારીના પડદા ખોલ્યા તો ખબર પડી કે બહાર અંધારું થઇ ચુક્યું છે. આજે બપોરે જમ્યા પછી વામકુક્ષી શો ૩ થી ૫ ને બદલે ૩ થી ૮ સુધી થઈ ગયો હતો. અને લૉકડાઉનને લીધે ઘરનાં કોઈએ મને જગાડ્યો નહીં. આમેય હું બધાને નડતો હોઉં છું. જમવાની તૈયારી થઈ રહી હતી. ત્યાં હું બહાર હૉલ માં આવ્યો. ઠક ઠક અવાજ આવતો હતો. જોયું તો આદરણીય અઠ્યોતેર નોટ આઉટ મારાં બા હાથમાં રિમોટ લઈ ટીવીની ચૅનલ બદલવાની કોશિશ કરતા હતા. અને સાથે રિમોટ પછાડતા હતા. મને જોઈ બોલ્યા : અલ્યા ટીનીયા. બા મને હજુય ટીનીયો કહીને બોલાવે છે. આ ટીવી બગડ્યું છે. જો આ ચૅનલ ચોંટી ગઈ છે હલતી જ નથી. આમાં સેલ પતી ગયા લાગે છે. મેં રિમોટ લીધું અને કહ્યું બા તમે રીમોટ ઊંધુ પકડ્યું છે. રીમોટ સીધું કરી બાને ગમતી ચૅનલ લગાડી. ત્યાં રામાયણનો એપિસોડ પૂરો થયો અને રામાંનાદ સાગરનું છેલ્લું હાથ જોડેલુ જય શ્રીરામ દેખાયું. એ સાથે જ બાનું મહાભારત શરૂ થયું. બાને ધીમે ધીમે બડબડ કરવાની આદત છે. અઢાર અધ્યાયનું પારાયણ કર્યા બાદ જ હવે અટકશે. ધીમે ધીમે ઘરના કરુક્ષેત્રમાં ચાલતાં બા એમનાં રથમાં એટલે કે રૂમમાં ગયા. મેં ટીવી તરફ સંજય દ્રષ્ટિ કરી ત્યાં બ્રેકિંગ ન્યુઝ આવ્યા “સુપ્રીમ કોર્ટમાં કોરોનાએ સરકાર પર કેસ કર્યો” આ કોરોના સરકારના બાર-પંદર વગાડીને જવાનો લાગે છે ત્યાં અવાજ આવ્યો.
બધાને મારા નામે ચરી ખાવું છે. બાજુના સોફા પર કોરોના પાટિયું લઈને બેઠો હતો. તું પાછો આવ્યો ? મેં કહ્યું. અને આ શું તે સરકાર પર કેસ કેમ કર્યો ?
કેશ કરવા.
એટલે ?
યાર આ તમારા દેશમાં બીજાના નામે ચરી ખાવાની પ્રથા પડી ગઈ છે. દારૂબંધી હતી એ સારું હતું. દારૂની દુકાન ખોલી તો મારા નામનો ટેક્સ “કોરોના ટેક્સ” શરુ કર્યો. એ પણ ૭૦ ટકા. યાર આટલા હોય? માણસને પીધા વગર નશો ચડી ગયો. હા, દારૂની લાઈનમાં લોકોને દારૂ મળ્યો કે નહીં ખબર નહીં પણ મને નવા ઘરાક ઘણા મળ્યા છે. એ આવનારા દિવસોમાં દેખાશે. આ સરકારને તો હું કોર્ટમાં ઘસડીશ જ.
જો કોરોના વેવાલીનો થા મા. અને આવો ખોટો ગુસ્સો નહીં કર. તું તારો ટાર્ગેટ પતાવી અહીંથી નીકળી જા.
લીલો કોરોના ગુસ્સામાં લાલ થઈ ગયો હતો અને આમેય અત્યારે એ રેડ ઝોનમાં હતો.
ના…ના. તમારી સરકારને સબક શીખવાડવો જ પડશે. પેલો દિલ્હીનો મફલર વાળો નેતા તો આમેય મારી નજરમાં છે. એક વાર વગર માસ્ક પહેરે છીંક ખાશે તો હું એની અંદર ઘૂસીને એને ભાંગડા કરાવીશ.
અલ્યા આવું કઈ કરતો નહીં, આમાં રાજકારણ છે.
રાજકારણ કેવું ?
અલ્યા તને રાજકારણ નથી સમજાતું તો દૂર રહે, જો તું સરકાર પર કેસ કરીશ અને એ કેસ 25-50 વર્ષ ચાલશે. ત્યાં સુધી તુ રોકાઈશ? અરે, મે મહિનાની ગરમીમાં શેકાઈશ. અહીંયાની ગરમી તારાથી સહન નહીં થાય આટલા વર્ષો ક્યાં કાઢીશ?
વાત તો તમારી સાચી લેખક. વિચારમગ્ન કોરોના બોલ્યો.
અને ત્યાં સુધી તારી રસી શોધાઈ, તો તું તો ગયો કામથી.
હા, એ વાત પણ સાચી યાર, હું ભટકી ગયો હતો પીવડાવ્યા વગર ટપકાવી દેવાની રાજકારણીઓની જૂની ચાલ છે.
એટલે કોરોના ટેક્સની કટ કટમાં પડવા કરતાં તું તારા ધંધામાં ધ્યાન આપ. કોરોનાને કોબ્રા નાગ કરડ્યો હોય એવું એનું મોઢું થઈ ગયું. મારી સામે જોઈને અર્જુન જાણે કૃષ્ણ ભગવાન સામે ગદગદ થઇ ગયો હતો એમ ગદગદ થતાં બોલ્યો : લેખક તમે મને રાજકારણમાં પડતા બચાવી લીધો, હું તમને દંડવત પ્રણામ કરવા માગું છું. અચાનક નજીક આવ્યો અને બૂમ પાડી ખબરદાર પાસે આવ્યો છે તો. ત્યાં પત્ની બોલી : કેમ પાસે આવીને હું તમને ખાઈ જવાની છું? થાળી પીરસી છે ક્યારની હાલો, ક્યારના મહાદેવના પોઠીયાની જેમ પડ્યા છો અહીંયા. પાછો તમને કોરોના દેખાવા લાગ્યો કે શું ? પત્નીએ મારી આજુબાજુ જોયું અને બોલ્યા : અલ્યા કોરોના આ તું તારી ભાભીને જોતો અને સાંભળતો હોય તો મહેરબાની કરી તારા ભાઈને કહે કે જમી લે અને વાસણ ઊઠીને ઝટ સૂવાની તૈયારી કરે.
ગયો કોરોના. તારી વાત સાંભળવા ઊભો નથી હવે.
તેણે છણકો કરતાં કહ્યું : તમે હાલોને.
મેં કહ્યું : લેડીઝ ફર્સ્ટ.
હસતાં બોલી હા હા હાલોને લેડીઝ ફર્સ્ટ વાળા કહેતા પીઠ પર ધબ્બો મારતા પત્ની મને ખેંચી ગઈ. આ પ્રેમ હતો કે પસ્તાવો ખબર નથી પડતી.
છેલ્લે છેલ્લે...
કાલે રાત્રે …
બાળકોએ રમવા માટે ઘરની બહાર કુંડાળા કર્યા ‘તા
તો સવારે જેટલા લોકો નીકળે તે બધા પૂછતા જતા હતા, અહીં શું મળે છે ?
સમજે તે સમજદાર
અશોક ઉપાધ્યાય